This dream never ends

This dream never ends schreef ik vrij snel na Once en Chains - maar om de één of andere reden werd dit nummer pas gefinaliseerd toen we het voor de eerste keer opnamen in onze home studio's.
Samen met No more (you and me) waren dit ook de vier nummers die in de new wave-set van Strange as Angels geïntegreerd werden. Dit zullen dan ook de deuntjes zijn die de meeste toeschouwers kennen - of misschien beter: al eens gehoord hebben.

Het acoustische gitaarrifje kwam ik op terwijl ik wat aan het prutsen was op mijn gitaar. De inspiratie voor de tekst haalde ik bij Nienke, een meisje dat een paar keer was komen kijken naar onze Cure-tribute met Strange as Angels in Nederland. Ik was bevriend met haar op Hyves (een Nederlandse variant van Facebook) en op een dag had ze een foto gepost van een nieuwe tattoo die ze had laten plaatsen in haar nek. Het was de tekstregel: "This dream never ends". Oorspronkelijk was dit niet de titel van het nummer - het heette eerst Kryptonite, maar om alle verwarring met het gelijknamige nummer van 3 Doors Down te vermijden, hebben we het uiteindelijk This dream never ends genoemd.

Ik heb een paar kenmerken van muze Nienke in het nummer verwerkt (bvb Starsign of Capricorn) en de rest is aan mijn fantasie ontsproten. Het refrein bijvoorbeeld, is een mooi voorbeeld daarvan. De stemmingswisseling in het midden van het nummer was ook iets wat ik al een tijdje in gedachten had. Ook het baslijntje had ik volledig in mijn hoofd. Er aantal mensen dacht dat het nummer op de Twilight Saga was gebaseerd. Die mensen moet ik echter teleurstellen - al begrijp ik wel van waar ze dat idee halen, maar ik ben niet echt een Edward en Bella kinda guy...

Ook voor dit nummer maakten we met kerstmis vorig jaar een clip. Dit keer deed Bram alles zelf. We kwamen wel niet in de clip voor, maar toch een geslaagd concept. De clip kan je hier nog een bekijken:

Klein detail: Nienke zelf heeft het nummer nog niet live gehoord...

De tekst kan je hieronder terugvinden:

THIS DREAM NEVER ENDS

She came all dressed in black
fifteen, sixteen heart attack
I really lost my groove - the way you move
your arms around his neck
I felt alone

Intoxicated dreams
Dislocated hollow screams
the way you hold your drink, makes me think
the dark is ours
and we belong

Run away with me
through the night
Escape with me
Kryptonite

The evening she was scorned
The starsign of Capricorn
The moon so shallow, stars were bright
They lasted through the night
and we, we were born

Run away with me
through the night
Escape with me
Kryptonite

Everything I have - I’d waste it
with your prescence I’d replace it
This never ends
This dream never ends

Since the moment we were born
Bodies melted - minds were torn
This never ends
This dream never ends

Skins burn in the pale moonlight
Just like victims of delight
This never ends
This dream never ends

Bruise me, hurt me do me wrong
And I still write you this song
This never ends
This dream never ends

This dream never ends
This never, ever ends

Chains

Ik schreef de aanzet van Chains op een zonnige dag in juni 2009. We gingen repeteren voor een optreden met Strange as Angels waar we voor de allereerste keer een new wave-set gingen spelen op een BBQ van mijn werk. We hadden afgesproken om 19u00 en ik was daar al om 17u00 - vermits ik werk op de plaats waar we toen repeteerden.
Ik had boxen, mengpaneel, micro en instrumenten opgesteld en was wat aan het prutsen met mijn gitaar. Zo kwam ik op de baslijn van Chains. De zanglijn volgde vrij snel. Ik zei enkel aan de rest dat ik aan een nieuw nummer bezig was en we werkten onze repetitie af.

Toen ik naar huis reed bleef het baslijntje een beetje in mijn hoofd spoken en toevalligerwijze was ik in de auto naar de cd Passengers aan het luisteren van U2. Ik was de zanglijn nog wat aan het zingen - terwijl ik ondertussen een gooi deed naar een paar goeie tekstfragmenten - toen het nummer Always Forever begon te spelen. Ik had direct het genre van drum gevonden dat ik zocht voor een nummer als Chains.

Een paar dagen later besloot ik alles eens op een lijntje te zetten. Het was tijd om het nummer te finaliseren.
Ik begon eerst aan de tekst te werken. Ik had de drum van Passengers (eigenlijk van U2), mijn eigen akkoorden en baslijn en zocht naar een thema.
Ik herinnerde mij een artikel uit de krant met een foto van een jongeman die met zijn vriendin ging wandelen in een Engels stadje en ze echt aan een ketting gebonden meetrok op de bus. Vervolgens werden ze door de chauffeur van de bus gezet, werd de politie erbij gehaald en werden allerlei verwijten naar die jongen zijn hoofd geslingerd; van slavernij tot onmenswaardige behandeling...
Tot ze een verhoor afnamen van het meisje. Die zei dat ze alleen op die manier wilde leven, zich vrijwillig volledig aan hem wilde onderwerpen - en dit zonder enige vorm van dwang van zijn kant...
De tekst schreef praktisch zichzelf...


De volgende repetitie besloot ik het nummer mee te nemen. Ik liet Mathieu het genre van drums horen. Piece of cake, blijkbaar. Hij maakte een eigen drumriff voor het nummer, dat je onmiddellijk meezoog van zodra je het hoorde.
Bram kwam af met een monsterriff voor gitaar. Een melodietje dat je niet uit je hoofd kunt krijgen...
Ik vertelde Benjamien hoe ik de bas hoorde klinken in mijn hoofd en wat later bedachten we samen een 'bridge' - waar de solo diende te komen en waar het nummer zijn hoogtepunt bereikt ("too long")...
Creatief zijn, heet zoiets :)

We speelden het nummer een paar keer door en namen het pas een zestal maand later op in onze home-studio's. We merkten wel, wanneer we het live speelden met Strange as Angels, dat het publiek het echt wel goed vond.

Een paar maand later (toen we wel al Dorothy's Room waren) namen we er zelfs een videoclip bij op, gefilmd in een schietstand in Brugge - trouwens onze vaste repetitiestek. Bram stond in voor de professionele montage. Hieronder kun je de clip zien.

In september 2011 doken we ditmaal een echte studio in om o.a. Chains opnieuw op te nemen. Dit keer met een echte drum in plaats van een elektronische. In praktisch één enkele opname stond alles er op. Het resultaat zal op onze eerste EP te horen zijn.

Hieronder vind je de tekst terug:

CHAINS

The way you dance in front of headlights
With nothing but your skin
Makes me feel all carbon-based and bruises me within

The way you take the punches of reality and deceit
Draws the line of domination
The line where we used to meet

As the anger ties you down and you’re up against the wall
Cry your heart out - scream in pain
No one will hear you call

Suffer well my fallen Angel - I expect you to be strong
Suffer well my fallen Angel - These chains are way too long

When you look in the mirror
You only see a shade
Your body is a shell wrapped around our faith

No I don’t want to hurt you
I don’t want to cause you pain
But the way you act tonight makes me human again

Your eyes are extinguished but your mind’s at play
So let’s start playing
It ends today

Suffer well my fallen Angel - I’ll teach you right from wrong
Suffer well my Fallen Angel - These chains are way too long
Too long...

Suffer well my fallen Angel - I expect you to be strong
Suffer well my fallen Angel - I’ll teach you right from wrong
Suffer well my fallen Angel - You’ll sing a different song
Suffer well my Fallen Angel - These chains are way too long