No more (you and me)

Het allereerste nummer dat we samen gemaakt hebben stamt al van 2,5 jaar geleden - lang voor er ook maar sprake was van Dorothy's Room.

Met onze andere groep Strange as Angels (www.strangeasangels.tk), de Vlaamse tribute-band van The Cure hadden we  een repetitie voor toekomstige optredens en waren we wat nummers aan het afspreken die we tegen de volgende repetitie zouden proberen.
Na thuis tientallen liedjes beluisterd te hebben, had ik er effe geen zin meer in. Ik zette me thuis rustig in mijn bureau met mijn gitaar en schreef in welgeteld 5 minuten No more (you and me). 5 minuten en 4 akkoorden. Zo simpel was het.
Waarschijnlijk is dit het enige nummer dat ik geschreven heb dat echt wel beïnvloed is door de muziek van Robert Smith en de zijnen - luister maar eens naar het album Bloodflowers.

Volgende repetitie zei ik dat ik een eigen nummer meegebracht had. Als afsluiter van een Cure-repetitie besloten we het te spelen.
We brachten een versie van 15 minuten die eigenlijk enkel in lengte (en keyboards) verschilde van de No more (you and me) die we vandaag spelen. Iedereen was enthousiast en kreeg kippenvel bij het spelen en horen van ons eerste eigen nummer.

Toch duurde het nog een jaar vooraleer we het definitief in onze gezamenlijke home-studio's opnamen. Ik hoorde het voor de eerste keer door de boxen van mijn Mac schallen met oudejaarsavond 2010. De mix was een nieuwjaarscadeautje van Bram - de gitarist en vervaardiger van 'soundscapes' die onze tracks begeleiden.

Hieronder vind je de tekst:

No more (you and me)

I was waiting at home - For you

suppressing my thoughts with doubts

The night you drowned in his arms

I was chasing my dreams - Alone

Shadows got longer and darker

The night I lost you in his arms

But if only the light of the flickering candles in my room

Could enlighten your heart 
The way I get touched by your perfume

And the way you sway your hair

Or the things you always seem to smile about

Like I’m anything funny - 
Like I'm even worth laughing about

And if only the dark would take his bags and get out of your head

Away from his arms, from his house, his street – his bed

Then our love could be as strong as it used to be

Before you drowned into his arms

Because there is no more you and me